قرون وسطی که از صد پنجم تا پانزدهم میلادی طول کشید، هموار بوسیله برهان اغتشاش ها و خون ریزی ها، مجازات های وحشتناک، سور ها و شوالیه ها و نجیب زادگانش مشهور بوده است. باوجوداین، ما آدم ها همواره شیفته گذشته بودیم و در هر عصری، آداب، رسوم، اعتقادات و سنت های سلاله های گذشته و دوره های قبل را گاه نامنصفانه قضاوت کردیم؛ اما آنچه گفتیم شاید چندان درباره ی قرون وسطی چاکری نکند. معدود دوروبر های تاریخی برای ما مردمان عصر مدرن، بوسیله غرابت و اعجاب قرون وسطی می رسند.
همواره این تصور از قرون وسطی حیات داشته است کسی که درون این دوران بوسیله دنیا می آمد، چیزی جز مبهم بهره نصیبش نمی شد. غذاها در این دوران بدمزه و تکراری و همه چیز ناپاک و اکثر مردم همچنین دسته گروه همچون مگس می مُردند؛ اما آنچه کمتر درباره اش شنیده ایم، این است که اهل این عصر عجیب ترین و ناحق ترین و حیرت انگیزترین باورها و رسوم های اجتماعی کتاب بشر را ساختن کردند. با ما همراه باشید تا ماتم و گذاری داخل قرون وسطی بزنیم.۱. دادگاه حیوانات
زندگی در قرون وسطایی می توانست برای مردم ها اندوه رقیق و طاقت فرسا باشد، حیوانات بیچاره دیگر جای خود داشتند. درون این دوران تاریک، همگی ی جانداران از حیوانات اهلی تا ات، چنانچه مرتکب جرمی می شدند به دادگاه جلب می شدند. زمان حال مشت کم اسنادی از ۸۵ دادگاه حیوانات تو قرون وسطی در دست است و حکایاتی گاه حزن انگیز و گاه بی معنی از آن برجای الباقی است.ای.پی ایوانز در کتاب پیگرد قانونی و اشد مجازات حیوانات» چاپ سال ۱۹۰۶ دراین باره می گوید خوک ها با فرق علنی به برهان جویدن اعضای بدن انسان و حتی خوردن کودکان به دادگاه احضار و محکوم می شدند. اکثر این مظنونان چهارپا درون دادگاه مقصر شناخته خواه بوسیله دار مجازات آویخته یا سوزانده می شدند. براساس اسناد موجود از سال ۱۳۸۶م، در اتفاقی عجیب به خوکی هنگام اعدام، جلیقه، دستکش، زیرشلواری و نقاب پوشانده شده است. باوجوداین، خوک ها تنها حیواناتی نبودند که چوب قانون بالای سرشان وجود.
در تک نوظهور دیگری تو دادگاهی که درون سال ۱۴۷۴م تشکیل شد، خروسی به جرم غیرمعمول برز گذاری محکوم شناخته شد. موش ها نیز اکثرا با احکامی که برایشان قرائت می شد، از شهر تبعید می شدند. در کمال حیرت در دادگاهی که درون سال ۱۵۹۶م برگزار شد، دلفین ها همچنین محکوم شدند. موهبت های پیله ساز همچنین به جرم خوردن گیاهان باغ به دادگاه احضار شدند و پس از تکفیر به حکم محکمه از خانه دادن خارج انداخته شدند. گربه ها اندوه در این دوران از حیوانات بداقبال بودند که به جرم ارتباط با ناقلا محکوم می شدند. البته همه ی محاکمات با خشونت خاتمه پیدا نمی کردند. در موردی م نادر، الاغی که خود قربانی سوءاستفاده بود، پس از اندرز های مقام های کلیسا در محکمه بی گناه شناخته و جالب اینکه با این جانور رفتار بسیار نوع دوستی نیز شد.۲. لباس های فاخر مردان
شکل برای اشراف قرون وسطایی ابهت بسیاری داشت؛ در مقابل روشی برای به رخساره کشیدن ثروت و نشان دادن برتری سندیت از فقرا بود؛ بوسیله همین دلیل، شکل های غیرمعمولی در اروپا مُد شد. چنانکه داخل تاریخ دانشنامه ی جامعه و ادب تو دنیای قرون وسطی» معلول پَم کرابتری چاپ سال ۲۰۰۸ شرح داده شده است، در این دوران، مردان ملکی های بلند و نوک تیزِ عجیب و غریبی می پوشیدند و هرقدر کفش بلندتر بود، ثروت صاحب آن و جایگاه اجتماعی اش بالاتر بود. برخی از این کفش ها به بخشی اهتزاز بودند که مجبور بودند با استخوان نهنگ معتمد نگه شان دارند. درون اواخر قرن چهاردهم، مردان به مُد بی سابقه تری هم روی آوردند و لباس های بدن نما و بلوزهای کوتاه و تنگی پوشیدند تا بدن خود را بیشتر به رخ بکشند. این مُد بی سابقه بعدا با پوشیدن ذکرپوش دنبال شد. ذکرپوش کیسه ای بود که جلو خشتک شلوارهای مردانه دوخته می شد.۳. وصلت های ناگزیر
براساس آنچه درون کتاب ازدواج در انگلستان قرون وسطی» اثر ور مک کارتی چاپ ۲۰۰۴ آمده است، بیشتر آنچه درباره ی ازدواج مردمان طبقه ی اشراف و اصیل زادگان قرون وسطی می دانیم، ذات داشته است. در این دوران، عمدتا روابط عاشقانه نبودند و بیشتر برای رسیدن به منافع ی یا مدنی ایفا می گرفتند. همان طورکه می دانیم، ن نیز تو این دوران تقریبا درون تمامی گنجایش های زندگی هیچ عددی برای گفتن نداشتند. درحقیقت، در این دوران مردان و نسوان به محض فرود امدن به سن بلوغ برای ازدواج ارزان تشخیص داده می شدند. سن ازدواج در این عهد برای دختران ۱۲ سالگی و بخاطر پسران همچنین ۱۴ سالگی حیات.مقاله های مرتبط:نگاهی به ۲۵ تک از اسرارآمیزترین اکتشافات باستان شناسی تاریخنگاهی به کتاب بشر از دریچه کارمایه
متناسب ذکر است خودِ تشریفات وصال داخل آن دوران با آنچه اینک می شناسیم اختلاف بسیار زیادی داشت. در ابتدا، ازدواج بوسیله آن شکل معمول کنونی وجود نداشت و زوجین به شویی مجبور نبودند. تنها رضایت طرفین کافی بود تا در هر محلی در خیابان خواه کافه دو نفر باهم ازدواج کنند. این وضعیت انگیزه هرج و مرجی شد که امکان اثبات وصال های اصلی از غیرواقعی را با دشواری همراه می کرد؛ به همین دلیل، داخل صد دوازدهم اطلاع دادن شد که وصال ها باید با آیینی خصوصی انجام گیرد. البته تنها خویشتن نکاح نبود که باید شاهدان تأیید می کردند؛ بلکه مقام ها و ناظران تا رختخواب داماد و عروس هم می رفتند تا پشت قباله ی ازدواج را امضا کنند.۴. خاطرخواهی درباری
همان طورکه گفته شد، تو اغلب ازدواج های اشراف قرون وسطایی، از روابط صمیمانه خبری نبود و وصال ها صرفا برای منافع مالی و اجتماعی انجام می گرفتند. بوسیله همین دلیل، اشراف برای ازهم نپاشیدن بن خانواده، می توانستند از عشق درباری استفاده کنند. پاملا پورتر تو کتاب عشق درباری در اسناد قرون وسطی» می نویسد درون کمال حیرت، مقام های دادگاه بوسیله مستند زادگان سوای وضعیت نکاح شان، اجازه می دادند با زوجه یا مرد دیگری وارد تماس شوند. بااین حال، محدودیت هایی اندوه بود و این وفاق تنها به رقصیدن و خنده کردن و دست در دست غم دادن محدود می شد و از روابط جنسی خبری نبود که حق آن فقط بخاطر شوهر قانونی محفوظ بود. عشق درباری در آن عهد بسیار رواج داشت و در یکی از قوانین این سنخ نکاح نوشته شده است: ازدواج، بهانه ا ی بخاطر دوست نداشتن نیست».۵. متارکه به شرط پیکار جثه به تن
زوجین درون آلمان قرون وسطی لحظه خود را کنار شیوه بحث کردن روال اختلافات شویی تلف نمی کردند. درون این دوران، هر زوجی که به مشکل می خورد، هنگفت تند مناقشه را بوسیله گود مبارزه می کشاند. در آن دوران، نبرد تن بوسیله عضو روشی معمول برای محلول اختلافات وجود و عمدتا اهالی برای تماشای مبارزه زوج ها جمع می شدند. البته فردی های عجیبی غصه بخاطر این مبارزات وجود داشت. بوسیله عنوان مثال، همسر باید در حالی که یک دستش را قفا خودش گرفته، داخل چاله ای می ایستاد و همسرش نیز می توانست با کیسه ای مملو از سنگ به او هجوم بیاورد.۶. قیافه های بی مو
درون حالی که در عهد ما کاشت مژه مُد است، داخل قرون وسطی برعکس آن مُد بود. براساس آنچه داخل تاریخچه دانشنامه ی نسوان و جنسیت در اروپای قرون وسطی» اثر مارگارت شاوس طبع سال ۲۰۰۶ تطویل داده شده است، مُدهای ن درون قرون وسطی کاملا با اینک تباین داشت. تو آن دوران، پیشانی خال ی مرکزی عارض فرید تلقی می شد و ن غصه برای اینکه بیشتر عارض خود را به رخ بکشند، مژه ها و ابروهای خویشتن را برمی داشتند. تو برخی موارد، تا اینکه برای اینکه فرد صورتی بیضوی و کاملا بی مو داشته باشد، موهای سرش را نیز می تراشید.۷. مرگ زیبا
مردم در دوران قرون وسطی رابطه ی نزدیک و تنگاتنگی با اجل داشتند. اگر شمار زیاد جنگ ها و همین طور طاعون را به حساب بیاوریم، این بستگی به منت دریافتن کردنی می شود؛ درنتیجه، هنر اجل» درون آن پیرامون باب شد. تو کتاب توافق هنر مرگ» اثر اوسترا راینیس چاپ سال ۲۰۰۷، از مرگ کم ارزش یکی از مسیحیان مصاحبت شده است. این سنخ مرگ باید برنامه ریزی شده و مسالمت آمیز می بود. البته فقط بخاطر اینکه بیم و خوف فرد خلال اجل بیشتر شود تا به یاد مسیح بیفتد، باید سرنوشت خود را بدون ناامیدی و کفر و ناشکیبایی می پذیرفت. مرگ ملیح بوسیله ویژه تو میان جامعه ی ون مسیحی بسیار رواج داشت و ثبوت آن همچنین نقاشی های بسیاری است که از این دوران در مشت است. درون این نقاشی ها، راهبان و کشیشانی به تصویر کشیده شده اند که با آرامش قاتلان خود را پذیرفته اند.۸. فوتبال بی عادت
چنانچه تصور می کنید، هولیگان ها و اوباش های دوران ما پدیده های مدرنی هستند، ابدار دراشتباه اید. درواقع، براساس آنچه مونتاگ شیرمن در کتاب کتاب ی فوتبال» شرح می دهد، قبل از اینکه این بازی حتی نامدار داشته باشد، در انگلستان قرون وسطی خشونت های آن مسئله داشت. آنچه امروزه آن را فوتبال می دانیم، در آن دوران، ورزشی زیاد خشن و پرآشوب و حتی مرگ آور بود. در فوتبال قرون وسطی، بازیکنان نامحدودی می توانستند متوجه بازی شوند که گاهی بی مو یک شهر می توانست دانا بازار بازی شود و غالبا به جای شوت کردن توپ، هماورد حیات که تا حد مرگ پشت پا می خورد. براساس یکی از قوانین فوتبال قرون وسطی»، بازیکنان اجازه ی استفاده از هر وسیله ای (به عبارتی حتی کُشتن) بخاطر گل زدن را داشتند. به هر حال، ادوارد دوم، پادشاه انگلستان، در سال ۱۳۱۴م، این ورزش را ممنوع اعلام و مجازات های سختی نیز بخاطر مسابقات غیرقانونی مقرر کرد.۹. اسب مورد شاخ و مسیح
چنانچه آدم قرون وسطی دو چیز را کثرت خویش داشتند، آن دو سوا اسطوره و مسیحیت نبودند. مردمان قرون وسطی عمدتا این دو را باهم عجین می کردند و با سوءتعبیرهای خود از کتاب مقدس، تصور می کردند مسیح به اسب تک شاخ تشبیه شده است. براساس آنچه الیرابت موریسون در کتاب کتاب وحوش؛ رساله ی حیوانات درون قرون وسطی» طبع ۲۰۱۹ شرح می دهد، این طرزتفکر در قرون وسطی کاملا پذیرفته شده حیات و آثار بسیاری از این بدفهمی در هنرهای شخص زنده از این عصر دیده می شود. داخل این دوران، تنها دختران باکره اجازه ی لمس اسب تک شاخ را داشتند که تمثیلی از بازگشت مسیح بوسیله رحم مادرش بود.۱۰. دلقک های قرون وسطی
دلقکی در قرون وسطی آن طورکه تصور می کنید، شغل بدی نبوده است. بئاتریس اوتو درون تاریخچه احمق ها همگی جا؛ دلقک های درباری در سراسر جهان» چاپ ۲۰۰۷ شرح می دهد دلقک های قرون وسطی از امتیازات ویژه ای برخوردار بودند. آن ها می توانستند هرچه از دهانش خارج می آید، نثار پادشاه و درباریان کنند و تو زمانی که هرگونه بروز عقیده ی ی ممنوع بود، با نیش و کنایه درباریان را به سخره بگیرند. البته براساس آنچه از تاریخ می دانیم، دلقک ها احتمالا همواره از شأن و مقام درخورتوجهی برخوردار بودند. کریم شیره ای، دلقک دربار ناصرالدین شاه، یکی از آن دلقک هاست که اذن ی هرگونه ی اظهارنظری درباره ی هریک از درباریان و ملازمان سلطان را داشت. تا اینکه درون چین باستان همچنین دلقک های درباری چنین قدرتی داشتند. به عنوان مثال، در زمان امپراطوری چروک و ساخت خرابه بزرگ، یکی از دلقک ها عزب نفری بود که می توانست نظر امپراتور را درباره ی رنگ جزیی آمیزی خرابه عوض یواش.۱۱. خروس کلاه خود به سر
اگر در قرون وسطی فردی فقیر و بی چیز بودید، شک نکنید غذای بی طعم و تکراری نصیبتان می شد؛ اما همچون سایر اعصار تاریخ، اسلوب بخاطر ثروتمندان کاملا متفاوت بود. ترنس اسکولی داخل کتاب هنر آشپزی تو قرون وسطی» شرح می دهد اصیل زادگان و ثروتمندان قوی درسته را می پختند و گاهی بی قراری بخاطر نگه داشتن چله روزه (دوران ۴۰ روز ایفا روزه و فرایض سخت گیرانه دین کاتولیک) می توانستند دم سگ آبی بخورند. باوجوداین، فداکار از آشپزهای دلگشا ذوق آن عهد دست به ابتکار می زدند و حیوانات جدیدی بر عادت میز غذای اربابان خود می بردند. به عنوان مثال، در موردی عجیب اذن پخت خروس کلاه خویشتن به سر تطویل داده شده است که به خوکی دوخته شده وجود.۱۲. جشن احمق ها
بسیاری از مردم قرون وسطی اروپا در ابتدای سال میلادی به جشن احمق ها» ملحق می شدند؛ جشنی که شبیه سایر جشن های مسیحی از یکی از جشن های باستانی، جشن ساتورن (خدای کشاورزی و برداشت ثمر درون اساطیر رومی)، الهام محزون وجود. مقابل گفته ی مکس هریس در کتاب نابخردی مقدس؛ تاریخچه ی جدید جشن ابله ها»، در این جشن نادیده و جالب، جای مهتران با کهتران عوض می شد و اربابان خدمت گزاری خدم و حشم خویشتن را می کردند و حتی انحصاری در مراسمی باشکوه کلاه گذاری می کرد. اگرچه هیچگاه لحظه قرار نبود پای این جشن ها به بیرون از داخل های مهذب کنیسه بازشود، عموم مردم تیمار این جشن را برگزار می کردند که شامل رژه ها، ارائه های خنده آور، پوشیدن لباس های خنده دار و خواندن سرود های رکیک و نوشیدن به معادل افراط بود. با توجه بوسیله اینکه این جشن داخل اروپای قرون وسطی و داخل فراز قدرت کلیسا برگزار می شد، نکته ی بی سابقه برگزاری دیرپای آن است. به هرحال، مثل تمام سعادت های دنیا، این جشن ها اندوه خاتمه رک کردند. به تدریج و با اصلاحات پروتستان ها، قوانین ابکی گیرانه ای وضع و هرگونه جشنی کاملا ممنوع اخبار شد. بیشتر بخوانید:انسان ها بخاطر ست درون غار دنیسووا با حیوانات درنده رقابت می کردندچرا ما انسان ها دست به خلق هنر می زنیم؟بررسی های بدیع از شباهت انگشت انسان تبار دنیسووا و انسان مدرن وقوف می دهدآیا می قابلیت درباره ی فهم خود از حالت عاطفی چهره سایرین مطمئن بود؟بدن تا یک سال پس از مرگ حرکت می یواش
همواره این تصور از قرون وسطی حیات داشته است کسی که درون این دوران بوسیله دنیا می آمد، چیزی جز مبهم بهره نصیبش نمی شد. غذاها در این دوران بدمزه و تکراری و همه چیز ناپاک و اکثر مردم همچنین دسته گروه همچون مگس می مُردند؛ اما آنچه کمتر درباره اش شنیده ایم، این است که اهل این عصر عجیب ترین و ناحق ترین و حیرت انگیزترین باورها و رسوم های اجتماعی کتاب بشر را ساختن کردند. با ما همراه باشید تا ماتم و گذاری داخل قرون وسطی بزنیم.۱. دادگاه حیوانات
زندگی در قرون وسطایی می توانست برای مردم ها اندوه رقیق و طاقت فرسا باشد، حیوانات بیچاره دیگر جای خود داشتند. درون این دوران تاریک، همگی ی جانداران از حیوانات اهلی تا ات، چنانچه مرتکب جرمی می شدند به دادگاه جلب می شدند. زمان حال مشت کم اسنادی از ۸۵ دادگاه حیوانات تو قرون وسطی در دست است و حکایاتی گاه حزن انگیز و گاه بی معنی از آن برجای الباقی است.ای.پی ایوانز در کتاب پیگرد قانونی و اشد مجازات حیوانات» چاپ سال ۱۹۰۶ دراین باره می گوید خوک ها با فرق علنی به برهان جویدن اعضای بدن انسان و حتی خوردن کودکان به دادگاه احضار و محکوم می شدند. اکثر این مظنونان چهارپا درون دادگاه مقصر شناخته خواه بوسیله دار مجازات آویخته یا سوزانده می شدند. براساس اسناد موجود از سال ۱۳۸۶م، در اتفاقی عجیب به خوکی هنگام اعدام، جلیقه، دستکش، زیرشلواری و نقاب پوشانده شده است. باوجوداین، خوک ها تنها حیواناتی نبودند که چوب قانون بالای سرشان وجود.
در تک نوظهور دیگری تو دادگاهی که درون سال ۱۴۷۴م تشکیل شد، خروسی به جرم غیرمعمول برز گذاری محکوم شناخته شد. موش ها نیز اکثرا با احکامی که برایشان قرائت می شد، از شهر تبعید می شدند. در کمال حیرت در دادگاهی که درون سال ۱۵۹۶م برگزار شد، دلفین ها همچنین محکوم شدند. موهبت های پیله ساز همچنین به جرم خوردن گیاهان باغ به دادگاه احضار شدند و پس از تکفیر به حکم محکمه از خانه دادن خارج انداخته شدند. گربه ها اندوه در این دوران از حیوانات بداقبال بودند که به جرم ارتباط با ناقلا محکوم می شدند. البته همه ی محاکمات با خشونت خاتمه پیدا نمی کردند. در موردی م نادر، الاغی که خود قربانی سوءاستفاده بود، پس از اندرز های مقام های کلیسا در محکمه بی گناه شناخته و جالب اینکه با این جانور رفتار بسیار نوع دوستی نیز شد.۲. لباس های فاخر مردان
شکل برای اشراف قرون وسطایی ابهت بسیاری داشت؛ در مقابل روشی برای به رخساره کشیدن ثروت و نشان دادن برتری سندیت از فقرا بود؛ بوسیله همین دلیل، شکل های غیرمعمولی در اروپا مُد شد. چنانکه داخل تاریخ دانشنامه ی جامعه و ادب تو دنیای قرون وسطی» معلول پَم کرابتری چاپ سال ۲۰۰۸ شرح داده شده است، در این دوران، مردان ملکی های بلند و نوک تیزِ عجیب و غریبی می پوشیدند و هرقدر کفش بلندتر بود، ثروت صاحب آن و جایگاه اجتماعی اش بالاتر بود. برخی از این کفش ها به بخشی اهتزاز بودند که مجبور بودند با استخوان نهنگ معتمد نگه شان دارند. درون اواخر قرن چهاردهم، مردان به مُد بی سابقه تری هم روی آوردند و لباس های بدن نما و بلوزهای کوتاه و تنگی پوشیدند تا بدن خود را بیشتر به رخ بکشند. این مُد بی سابقه بعدا با پوشیدن ذکرپوش دنبال شد. ذکرپوش کیسه ای بود که جلو خشتک شلوارهای مردانه دوخته می شد.۳. وصلت های ناگزیر
براساس آنچه درون کتاب ازدواج در انگلستان قرون وسطی» اثر ور مک کارتی چاپ ۲۰۰۴ آمده است، بیشتر آنچه درباره ی ازدواج مردمان طبقه ی اشراف و اصیل زادگان قرون وسطی می دانیم، ذات داشته است. در این دوران، عمدتا روابط عاشقانه نبودند و بیشتر برای رسیدن به منافع ی یا مدنی ایفا می گرفتند. همان طورکه می دانیم، ن نیز تو این دوران تقریبا درون تمامی گنجایش های زندگی هیچ عددی برای گفتن نداشتند. درحقیقت، در این دوران مردان و نسوان به محض فرود امدن به سن بلوغ برای ازدواج ارزان تشخیص داده می شدند. سن ازدواج در این عهد برای دختران ۱۲ سالگی و بخاطر پسران همچنین ۱۴ سالگی حیات.مقاله های مرتبط:نگاهی به ۲۵ تک از اسرارآمیزترین اکتشافات باستان شناسی تاریخنگاهی به کتاب بشر از دریچه کارمایه
متناسب ذکر است خودِ تشریفات وصال داخل آن دوران با آنچه اینک می شناسیم اختلاف بسیار زیادی داشت. در ابتدا، ازدواج بوسیله آن شکل معمول کنونی وجود نداشت و زوجین به شویی مجبور نبودند. تنها رضایت طرفین کافی بود تا در هر محلی در خیابان خواه کافه دو نفر باهم ازدواج کنند. این وضعیت انگیزه هرج و مرجی شد که امکان اثبات وصال های اصلی از غیرواقعی را با دشواری همراه می کرد؛ به همین دلیل، داخل صد دوازدهم اطلاع دادن شد که وصال ها باید با آیینی خصوصی انجام گیرد. البته تنها خویشتن نکاح نبود که باید شاهدان تأیید می کردند؛ بلکه مقام ها و ناظران تا رختخواب داماد و عروس هم می رفتند تا پشت قباله ی ازدواج را امضا کنند.۴. خاطرخواهی درباری
همان طورکه گفته شد، تو اغلب ازدواج های اشراف قرون وسطایی، از روابط صمیمانه خبری نبود و وصال ها صرفا برای منافع مالی و اجتماعی انجام می گرفتند. بوسیله همین دلیل، اشراف برای ازهم نپاشیدن بن خانواده، می توانستند از عشق درباری استفاده کنند. پاملا پورتر تو کتاب عشق درباری در اسناد قرون وسطی» می نویسد درون کمال حیرت، مقام های دادگاه بوسیله مستند زادگان سوای وضعیت نکاح شان، اجازه می دادند با زوجه یا مرد دیگری وارد تماس شوند. بااین حال، محدودیت هایی اندوه بود و این وفاق تنها به رقصیدن و خنده کردن و دست در دست غم دادن محدود می شد و از روابط جنسی خبری نبود که حق آن فقط بخاطر شوهر قانونی محفوظ بود. عشق درباری در آن عهد بسیار رواج داشت و در یکی از قوانین این سنخ نکاح نوشته شده است: ازدواج، بهانه ا ی بخاطر دوست نداشتن نیست».۵. متارکه به شرط پیکار جثه به تن
زوجین درون آلمان قرون وسطی لحظه خود را کنار شیوه بحث کردن روال اختلافات شویی تلف نمی کردند. درون این دوران، هر زوجی که به مشکل می خورد، هنگفت تند مناقشه را بوسیله گود مبارزه می کشاند. در آن دوران، نبرد تن بوسیله عضو روشی معمول برای محلول اختلافات وجود و عمدتا اهالی برای تماشای مبارزه زوج ها جمع می شدند. البته فردی های عجیبی غصه بخاطر این مبارزات وجود داشت. بوسیله عنوان مثال، همسر باید در حالی که یک دستش را قفا خودش گرفته، داخل چاله ای می ایستاد و همسرش نیز می توانست با کیسه ای مملو از سنگ به او هجوم بیاورد.۶. قیافه های بی مو
درون حالی که در عهد ما کاشت مژه مُد است، داخل قرون وسطی برعکس آن مُد بود. براساس آنچه داخل تاریخچه دانشنامه ی نسوان و جنسیت در اروپای قرون وسطی» اثر مارگارت شاوس طبع سال ۲۰۰۶ تطویل داده شده است، مُدهای ن درون قرون وسطی کاملا با اینک تباین داشت. تو آن دوران، پیشانی خال ی مرکزی عارض فرید تلقی می شد و ن غصه برای اینکه بیشتر عارض خود را به رخ بکشند، مژه ها و ابروهای خویشتن را برمی داشتند. تو برخی موارد، تا اینکه برای اینکه فرد صورتی بیضوی و کاملا بی مو داشته باشد، موهای سرش را نیز می تراشید.۷. مرگ زیبا
مردم در دوران قرون وسطی رابطه ی نزدیک و تنگاتنگی با اجل داشتند. اگر شمار زیاد جنگ ها و همین طور طاعون را به حساب بیاوریم، این بستگی به منت دریافتن کردنی می شود؛ درنتیجه، هنر اجل» درون آن پیرامون باب شد. تو کتاب توافق هنر مرگ» اثر اوسترا راینیس چاپ سال ۲۰۰۷، از مرگ کم ارزش یکی از مسیحیان مصاحبت شده است. این سنخ مرگ باید برنامه ریزی شده و مسالمت آمیز می بود. البته فقط بخاطر اینکه بیم و خوف فرد خلال اجل بیشتر شود تا به یاد مسیح بیفتد، باید سرنوشت خود را بدون ناامیدی و کفر و ناشکیبایی می پذیرفت. مرگ ملیح بوسیله ویژه تو میان جامعه ی ون مسیحی بسیار رواج داشت و ثبوت آن همچنین نقاشی های بسیاری است که از این دوران در مشت است. درون این نقاشی ها، راهبان و کشیشانی به تصویر کشیده شده اند که با آرامش قاتلان خود را پذیرفته اند.۸. فوتبال بی عادت
چنانچه تصور می کنید، هولیگان ها و اوباش های دوران ما پدیده های مدرنی هستند، ابدار دراشتباه اید. درواقع، براساس آنچه مونتاگ شیرمن در کتاب کتاب ی فوتبال» شرح می دهد، قبل از اینکه این بازی حتی نامدار داشته باشد، در انگلستان قرون وسطی خشونت های آن مسئله داشت. آنچه امروزه آن را فوتبال می دانیم، در آن دوران، ورزشی زیاد خشن و پرآشوب و حتی مرگ آور بود. در فوتبال قرون وسطی، بازیکنان نامحدودی می توانستند متوجه بازی شوند که گاهی بی مو یک شهر می توانست دانا بازار بازی شود و غالبا به جای شوت کردن توپ، هماورد حیات که تا حد مرگ پشت پا می خورد. براساس یکی از قوانین فوتبال قرون وسطی»، بازیکنان اجازه ی استفاده از هر وسیله ای (به عبارتی حتی کُشتن) بخاطر گل زدن را داشتند. به هر حال، ادوارد دوم، پادشاه انگلستان، در سال ۱۳۱۴م، این ورزش را ممنوع اعلام و مجازات های سختی نیز بخاطر مسابقات غیرقانونی مقرر کرد.۹. اسب مورد شاخ و مسیح
چنانچه آدم قرون وسطی دو چیز را کثرت خویش داشتند، آن دو سوا اسطوره و مسیحیت نبودند. مردمان قرون وسطی عمدتا این دو را باهم عجین می کردند و با سوءتعبیرهای خود از کتاب مقدس، تصور می کردند مسیح به اسب تک شاخ تشبیه شده است. براساس آنچه الیرابت موریسون در کتاب کتاب وحوش؛ رساله ی حیوانات درون قرون وسطی» طبع ۲۰۱۹ شرح می دهد، این طرزتفکر در قرون وسطی کاملا پذیرفته شده حیات و آثار بسیاری از این بدفهمی در هنرهای شخص زنده از این عصر دیده می شود. داخل این دوران، تنها دختران باکره اجازه ی لمس اسب تک شاخ را داشتند که تمثیلی از بازگشت مسیح بوسیله رحم مادرش بود.۱۰. دلقک های قرون وسطی
دلقکی در قرون وسطی آن طورکه تصور می کنید، شغل بدی نبوده است. بئاتریس اوتو درون تاریخچه احمق ها همگی جا؛ دلقک های درباری در سراسر جهان» چاپ ۲۰۰۷ شرح می دهد دلقک های قرون وسطی از امتیازات ویژه ای برخوردار بودند. آن ها می توانستند هرچه از دهانش خارج می آید، نثار پادشاه و درباریان کنند و تو زمانی که هرگونه بروز عقیده ی ی ممنوع بود، با نیش و کنایه درباریان را به سخره بگیرند. البته براساس آنچه از تاریخ می دانیم، دلقک ها احتمالا همواره از شأن و مقام درخورتوجهی برخوردار بودند. کریم شیره ای، دلقک دربار ناصرالدین شاه، یکی از آن دلقک هاست که اذن ی هرگونه ی اظهارنظری درباره ی هریک از درباریان و ملازمان سلطان را داشت. تا اینکه درون چین باستان همچنین دلقک های درباری چنین قدرتی داشتند. به عنوان مثال، در زمان امپراطوری چروک و ساخت خرابه بزرگ، یکی از دلقک ها عزب نفری بود که می توانست نظر امپراتور را درباره ی رنگ جزیی آمیزی خرابه عوض یواش.۱۱. خروس کلاه خود به سر
اگر در قرون وسطی فردی فقیر و بی چیز بودید، شک نکنید غذای بی طعم و تکراری نصیبتان می شد؛ اما همچون سایر اعصار تاریخ، اسلوب بخاطر ثروتمندان کاملا متفاوت بود. ترنس اسکولی داخل کتاب هنر آشپزی تو قرون وسطی» شرح می دهد اصیل زادگان و ثروتمندان قوی درسته را می پختند و گاهی بی قراری بخاطر نگه داشتن چله روزه (دوران ۴۰ روز ایفا روزه و فرایض سخت گیرانه دین کاتولیک) می توانستند دم سگ آبی بخورند. باوجوداین، فداکار از آشپزهای دلگشا ذوق آن عهد دست به ابتکار می زدند و حیوانات جدیدی بر عادت میز غذای اربابان خود می بردند. به عنوان مثال، در موردی عجیب اذن پخت خروس کلاه خویشتن به سر تطویل داده شده است که به خوکی دوخته شده وجود.۱۲. جشن احمق ها
بسیاری از مردم قرون وسطی اروپا در ابتدای سال میلادی به جشن احمق ها» ملحق می شدند؛ جشنی که شبیه سایر جشن های مسیحی از یکی از جشن های باستانی، جشن ساتورن (خدای کشاورزی و برداشت ثمر درون اساطیر رومی)، الهام محزون وجود. مقابل گفته ی مکس هریس در کتاب نابخردی مقدس؛ تاریخچه ی جدید جشن ابله ها»، در این جشن نادیده و جالب، جای مهتران با کهتران عوض می شد و اربابان خدمت گزاری خدم و حشم خویشتن را می کردند و حتی انحصاری در مراسمی باشکوه کلاه گذاری می کرد. اگرچه هیچگاه لحظه قرار نبود پای این جشن ها به بیرون از داخل های مهذب کنیسه بازشود، عموم مردم تیمار این جشن را برگزار می کردند که شامل رژه ها، ارائه های خنده آور، پوشیدن لباس های خنده دار و خواندن سرود های رکیک و نوشیدن به معادل افراط بود. با توجه بوسیله اینکه این جشن داخل اروپای قرون وسطی و داخل فراز قدرت کلیسا برگزار می شد، نکته ی بی سابقه برگزاری دیرپای آن است. به هرحال، مثل تمام سعادت های دنیا، این جشن ها اندوه خاتمه رک کردند. به تدریج و با اصلاحات پروتستان ها، قوانین ابکی گیرانه ای وضع و هرگونه جشنی کاملا ممنوع اخبار شد. بیشتر بخوانید:انسان ها بخاطر ست درون غار دنیسووا با حیوانات درنده رقابت می کردندچرا ما انسان ها دست به خلق هنر می زنیم؟بررسی های بدیع از شباهت انگشت انسان تبار دنیسووا و انسان مدرن وقوف می دهدآیا می قابلیت درباره ی فهم خود از حالت عاطفی چهره سایرین مطمئن بود؟بدن تا یک سال پس از مرگ حرکت می یواش
شیائومی گوشی هوشمندی با ورقه عرضه ۱۲۰ هرتز و دوربین تله فوتو با زوم پنج برابری می سازد
های ,قرون ,ها ,ی ,وسطی ,بوسیله ,قرون وسطی ,می شدند ,ها و ,این دوران ,در این
درباره این سایت